از لحاظ میکروسکوپی ورقه های نانوغشا تولید شده از نایلون به یک وبسایت درهم شبیه است. ذرات ریز اکسید آهن در سطوح فیبر می تواند مواد شیمیایی سمی را از آب پاک سازی کند اما اگر ذرات از شبکه جدا شوند می تواند به خودی خود خطرناک باشند.
در مطالعه ای جدید، محققان Cornell این ورقه های نایلون مخصوص را که مملو از نانو ذرات اکسید آهن است، آزمایش کردند تا مشاهده کنند اگر اجزا را بشویند، سست می شود یا خیر این ذرات همانند آهنربا باکتری و ویروس ها را به خود می گیرد و مواد شیمیایی یا مولکول های رنگی را از آب خارج می کنند.
غشاها با این ذرات متصل می توانند در دستگاهها برای شناسایی ترکیبات آب استفاده شوند یا در فیلترها نقش دفع کننده ی مواد شیمیایی یا رنگ از فاضلاب صنعتی را بازی کنند. با این حال ذرات بهتر است روی غشا بمانند تا موثر تر و بی خطرتر باشند. این مطالعه یکنواختی درمان نانو ذره و حفظ ذرات غشاهای نایلونی در محلولهایی با PH مختلف را مورد بررسی قرار داده است.
ارزیابی حفظ و ثبات ذرات روی الیاف برای کاهش نگرانی های زیست محیطی و سلامت انسان مهم است. Nidia Trejo دانشجوی دکترای علوم الیاف در دانشگاه Cornell می گوید: ساختار ورقه های نانوغشا مانند ورقه های خشک کن است اما از لایه های کوچک الیاف که فقط با میکروسکوپ الکترونیکی قابل مشاهده است، تولید شده است. این نانوغشاها نسبت سطح به حجم بالایی دارند که موجب افزایش عملکرد مواد می شود.
روش تولید بسته به محیط های مایعی که غشاها در آن استفاده خواهند شد، متفاوت است. پیوستن نانو ذرات اکسید آهن به الیاف نایلون به سه روش الکترواسپری که قرارگیری یکنواخت نانوذرات را در الیاف آسان می کند، مونتاژ لایه به لایه که در آن ذرات روی فیبرالکترواستاتیکی پوشش داده می شود و یا پیوند شیمیایی امکان پذیر است.